Οι ασθένειες των οπωροφόρων δένδρων προκαλούνται από πλήθος μυκήτων, οι οποίοι κατατάσσονται σε κατηγορίες, ανάλογα με το γένος και το είδος τους.
Μία κατηγορία αποτελούν οι μύκητες που βρίσκονται μέσα στο έδαφος και προσβάλλουν τις ρίζες και το λαιμό των δένδρων (μύκητες εδάφους), ενώ μία άλλη υπάρχει στο εξωτερικό περιβάλλον και μπορεί να προσβάλλει το υπέργειο τμήμα των δένδρων.
Για να δημιουργηθεί μια μυκητολογική προσβολή χρειάζεται να λειτουργήσουν συνδυαστικά τρείς παράγοντες:
- Παρουσία υγρασίας. Το νερό είναι το βασικό συστατικό στην ανάπτυξη ενός μύκητα. Είτε μέσω της βροχής , είτε μέσω της άρδευσης, ή ακόμη και λόγω των υψηλών ποσοστών σχετικής υγρασίας στην ατμόσφαιρα, η διαβροχή ενός τμήματος ή συνολικά του δένδρου είναι η προϋπόθεση για να ξεκινήσει μία μόλυνση.
- Η θερμοκρασία περιβάλλοντος. Κάθε μύκητας αναπτύσσεται σε συγκεκριμένο εύρος θερμοκρασιών.
- Βλαστικό στάδιο. Οι μύκητες μπορούν να προσβάλλουν όλα τα τμήματα ενός δένδρου (ξύλο, ρίζες, βλαστούς, φύλλα, καρπούς) συνήθως όμως όταν αυτά βρίσκονται σε νεανικό στάδιο και δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους.
Χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε τον εξώασκο και το ωΐδιο της ροδακινιάς, το φουζικλάδιο της μηλιάς, τον περονόσπορο στα αμπέλια κ.α.
Κλείνοντας, να επισημάνουμε ότι μια μόλυνση δεν συνεπάγεται αυτόματα και την εμφάνιση συμπτωμάτων του μύκητα, καθώς χρειάζεται η περίοδος επώασής του πάνω στο φυτό. Εάν δεν συντρέξουν οι κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας, ο μύκητας μπορεί να μείνει σε ατελή μορφή και να μην ζημιώσει τελικά την καλλιέργεια.
