Προετοιμασία εδάφους
Πριν την εγκατάσταση των φυτών στον οπωρώνα είναι απαραίτητες κατάλληλες παρεμβάσεις με σκοπό την προετοιμασία του εδάφους. Έτσι λοιπόν, είτε πρόκειται για έδαφος το οποίο εισέρχεται για πρώτη φορά σε καλλιέργεια, ή πρόκειται για έδαφος το οποίο έφερε προηγουμένως άλλη καλλιέργεια, ή ακόμη για παλαιό οπωρώνα προς επαναφύτευση, η προετοιμασία του εδάφους έχει καθοριστική σημασία για την εγκατάσταση και ανάπτυξη των νέων φυτών.
Τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν είναι τα εξής:
- Εκχέρσωση του αγροτεμαχίου
- Ρίπερ (νύχι)
- Ισοπέδωση του εδάφους
- Ρίπερ (νύχι)
- Υποστύλωση
- Δημιουργία σαμαριών
- Εγκατάσταση φυταρίων στην θέση τους
- Εγκατάσταση συστήματος άρδευσης
ΕΚΧΕΡΣΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΙΟΥ:
Στην περίπτωση που το αγροτεμάχιο εισέρχεται για πρώτη φορά σε καλλιέργεια απαιτείται καλός καθαρισμός της βλάστησης (καταστροφέας) και εάν δεν υπάρχουν μεγάλες ρίζες ακολουθεί σταυρωτό νύχι.
Στην περίπτωση επαναφύτευσης επιβάλλεται η απομάκρυνση της βλάστησης της προηγούμενης καλλιέργειας και εκρίζωση των δένδρων, με μέριμνα έτσι ώστε να απομακρύνεται το μεγαλύτερο μέρος του ριζικού συστήματος των φυτών που εκριζώνονται. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη πρώτα βαθιά εκσκαφή γύρω από τον κορμό του δένδρου.
ΡΙΠΕΡ (ΝΥΧΙ):
Στη συνέχεια μπαίνει ο καλλιεργητής (ripper) που αποτελείται από 5-7 νύχια και σχίζουμε το έδαφος σε βάθος 50-60 cm σταυρωτά. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται αναμόχλευση του εδάφους, οξυγονώνεται και έχει ομοιόμορφη κατανομή των θρεπτικών στοιχείων και καλή αποστράγγιση.
Γιατί χρησιμοποιούμε νύχι και όχι άροτρο;
Το άροτρο αναμοχλεύει το έδαφος σε μεγαλύτερο βάθος (~60-80 cm) από το νύχι, αλλά μεταφέρει τα κατώτερα άγονα στρώματα στην επιφάνεια και τα γόνιμα σε μεγάλο βάθος.
Αποτέλεσμα είναι η σύσταση του εδάφους στην επιφάνεια να γίνεται χειρότερα και τα φυτά να δυσχεραίνονται μέσω του ριζικού τους συστήματος να αντλήσουν τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για την φυσιολογική τους ανάπτυξη, καθώς αυτά έχουν την δυνατότητα να μεταφέρονται από πάνω προς τα κάτω και όχι το αντίστροφο.
ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ
Η ισοπέδωση του κτήματος με κατάλληλα χωματουργικά μηχανήματα είναι απαραίτητη εφόσον παρατηρούνται ανομοιομορφίες στο ανάγλυφο της επιφάνειας του οπωρώνα μετά την εφαρμογή του ρίπερ.
Η ισοπέδωση θα επιτρέψει την ομαλή απορροή των επιφανειακών υδάτων της βροχής προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση χωρίς αυτά να συσσωρεύονται σε ορισμένες θέσεις, αλλά και να αποφεύγονται προβλήματα διάβρωσης. Έτσι αποφεύγουμε φαινόμενα ασφυξίας των δένδρων σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων.
Η ισοπέδωση καλό είναι να γίνεται με κλίση περίπου τρεισήμισι τοις χιλίοις, δηλαδή σε έναν οπωρώνα για κάθε 100 μέτρα μήκος να υπάρχει υψομετρική διαφορά 35 εκατοστά
Γεωφορία
ΡΙΠΕΡ (ΝΥΧΙ):
Επειδή μετά την ισοπέδωση των υπερυψωμένων τμημάτων της επιφάνειας του οπωρώνα, γίνεται μεταφορά του κατεργασμένου εδάφους σε κάποια τμήματα και κάποια άλλα μένουν ακατέργαστα πρέπει να επαναλάβουμε ρίπερ, ώστε να δημιουργήσουμε καλή δομή σε όλο το κτήμα.
ΥΠΟΣΤΥΛΩΣΗ:
Μόλις ολοκληρωθεί η κατεργασία του εδάφους ξεκινάει η τοποθέτηση των πασσάλων στις σειρές και σε αποστάσεις ανάλογα των αναγκών στήριξης. Οι πάσσαλοι μπορεί να είναι ξύλινοι ή κατά βάση από μπετόν.
Θα πρέπει να έχουν ικανοποιητική αντοχή για την υποστήριξη της βλάστησης και μακροχρόνια διάρκεια ζωής για να συνοδεύουν τα φυτά μέχρι το πέρας της παραγωγικής ηλικίας του οπωρώνα.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΑΜΑΡΙΩΝ:
Σε εδάφη που νεροκρατούν κατασκευάζουμε τα λεγόμενα σαμάρια (αναχώματα), τουλάχιστον 70 εκατοστών ύψους και 1 μέτρου πλάτους. Έτσι με αυτήν την τεχνική επιτυγχάνουμε:
- Τον σταθερό και επαρκή αερισμό των ριζών
- Την προστασία του λαιμού και των ριζών από ασθένειες εδάφους και
- Την στράγγιση του πλεονάζοντος νερού
Προσοχή! Πρώτα τοποθετούμε τους πασσάλους υποστύλωσης και μετά δημιουργούμε τα σαμάρια, διότι διαφορετικά η υποστύλωση θα είναι πιο δύσκολη, θα χρειάζεται να διανοίξουμε λάκκο σε πολύ μεγαλύτερο βάθος.
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΥΤΑΡΙΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ:
Πάνω στα σαμάρια ανοίγουμε λάκκους φύτευσης στις αποστάσεις που έχουμε προαποφασίσει και τοποθετούμε τα δενδρύλλια μας. Το βάθος φύτευσης τους καλό είναι να ‘ναι το ίδιο με αυτό που ήταν φυτεμένα στο φυτώριο, με το μπόλι πάντα πάνω από την γραμμή του εδάφους. Κατά την φύτευση μπορούν να αφαιρεθούν οι σπασμένες, τραυματισμένες ή πολύ μεγάλες ρίζες.
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΡΔΕΥΣΗΣ:
Υπάρχουν δύο βασικά συστήματα άρδευσης που χρησιμοποιούνται:
- Η κατάκλυση και
- Η στάγδην άρδευση
Ποια είναι τα οφέλη του κάθε συστήματος άρδευσης;
Στάγδην άρδευση:
- Οικονομία νερού
- Οικονομία εργατικών
- Μείωση των ζιζανίων λόγω της περιορισμένης βρεχόμενης επιφάνειας του αγρού
- Δυνατότητα εκτέλεσης των καλλιεργητικών εργασιών κατά τη διάρκεια της άρδευσης
- Ομοιόμορφη κατανομή νερού
- Αξιοποίηση μικρών παροχών
- Εύκολη και αποτελεσματική λίπανση
- Χαμηλό κόστος λειτουργίας
- Μείωση εμφάνισης παθογόνων στον οπωρώνα, λόγω ελεγχόμενης παρουσίας υγρασίας
- Αύξηση παραγωγικότητας, λόγω ορθολογικότερης ανάπτυξης των δένδρων
- Δυνατότητα υδρολίπανσης
Κατάκλυση:
- Φθηνότερη ως εφαρμογή καθώς δεν απαιτεί εξοπλισμό.